Μητάτο λέγεται ένα ξερολιθικό κτίσμα (σπίτι κτηνοτρόφου Κρήτης), αλλά και ένα αλληλέγγυο σύστημα για την εκμετάλλευση της κτηνοτροφίας.
Στο πιο κεντρικό σημείο του χωριού, συνήθως, βρίσκεται η μεγάλη πλατεία και στον περίγυρο συγκεντρωμένα όλα τα καταστήματα (καφεπαντοπωλεία).
Η φoυστανέλα ξεκίνησε από τo κoινό πoυκάμισo ή πoυκαμίσα, για να καταλήξει στo γνωστό τύπo της πλισσεδωτής φoύστας, από την oπoία φoύστα πήρε τo όνoμά της.
Μερικές από τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες που υπήρχαν αναφέρονται παρακάτω:
Ο Καραγκιόζης στάθηκε πνευματική τροφή & ψυχαγωγία μεγάλων & μικρών για 100 και πλέον χρόνια, από τις γειτονιές της Αθήνας & του Πειραιά ως το τελευταίο ελληνικό χωριό.
Παλιά τα πανηγύρια είχαν, κυρίως εμπορικό χαρακτήρα, γι’ αυτό και τα αποκαλούσαν εμποροπανήγυρη. Βέβαια και ο θρησκευτικός χαρακτήρας κατείχε πρωτεύουσα θέση.
Η γάστρα ήταν ένα απαραίτητο σκεύος της υπαίθριας ζωής. Πολύ λίγες οικογένειες διέθεταν μόνιμους φούρνους στα ορεινά χωριά. Για να ψήσουν ψωμί ή φαγητό του φούρνου, έπρεπε να βρουν άλλο τρόπο. Η λύση ήταν ένας φορητός και γρήγορος φούρνος. Αυτό ήταν η γάστρα.
Τα ενδύματα μπορεί να τα προσεγγίσει κανείς (και κυρίως ο ερευνητής) από πολλές πλευρές. Σύμφωνα με τον ορισμό, ενδυματολογία είναι η μελέτη των ενδυμάτων από ιστορική, ψυχολογική, κοινωνιολογική, γεωγραφική και κατασκευαστική σκοπιά.
Ο νερόμυλος είναι μια παλιά μηχανή. Χιλιάδες χρόνια εξυπηρέτησε τον άνθρωπο και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις (ελάχιστες βέβαια, έως μηδαμινές) τον εξυπηρετεί ακόμη.
Είναι γνωστή η προσήλωση του ελληνικού λαού στα κάθε λογής φυλαχτά, που η χρήση τους έχει πολύ μεγάλη διάδοση σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Από αρχαιoτάτων χρόνων o άνθρωπoς για τις συναλλαγές τoυ, oι oπoίες γινόντoυσαν σε είδoς, αναγκάσθηκε να βρει και να εφαρμόσει διάφoρες μoνάδες μέτρησης τις λεγόμενες μετρητίκια.