Στο δέντρο απάνω γίνομαι,
σείνομαι κι ανεμίζομαι,
φυσάει και καμπανίζομαι,
στην κλάρα τραμπαλίζομαι.
Με το ραβδί ραβδίζομαι,
κάτω στη γη γκρεμίζομαι.
Κι ύστερα λιχνίζομαι
και μυριοβασανίζομαι.
Και σαν κοπώ και μαζευτώ
και στα κοφίνια σοδιαστώ,
στο λίθο θε να πατηθώ,
θα λιώσω και θα τσακιστώ
και θε να μεταμορφωθώ.
Κίτρινο αίμα θα γινώ
στη Βενετιά θε να σταλώ
κι εκεί θα μοσκοπουληθώ
